Door de Stichting is de informatiebundel ‘Gekende landschappen’ tot stand gebracht. Deze informatiebundel kan geraadpleegd en gedownload worden vanaf de website. Maandelijks wordt uit deze bundel een standpunt gelicht met een toelichtende beschrijving. Lezers worden van harte uitgenodigd op onderstaand standpunt te reageren. Onderaan de rubriek wordt daarvoor de mogelijkheid geboden.

Het standpunt van de maand luidt: 

Om de biodiversiteit te versterken moet natuur- en landschapsbeheer gezien worden in samenhang met thema’s zoals: waterkwaliteit, bodemkwaliteit, milieukwaliteit en natuur-inclusieve landbouw.

Door de grote diversiteit van agrarische cultuurlandschappen die Nederland eeuwenlang had, was er ook een grote biodiversiteit. Door modernisering en schaalvergroting in de landbouw zijn er veel planten- en diersoorten (diversiteit) verdwenen. Uiteraard is de sterke verstedelijking een andere belangrijke oorzaak dat de natuur is teruggedrongen en versnipperd. Daarom moeten natuurwaarden worden vergroot en de regionale identiteit en de recreatieve aantrekkelijkheid van het landelijk gebied worden versterkt. Het landschap is een coproductie tussen mens en natuur; een samenspel tussen bodem, water, plantengroei en landgebruik. Een aantrekkelijk biodivers agrarisch cultuurlandschap bestaat uit een vlechtwerk van elementen: extensief bewerkte landbouwgrond, watergangen met brede, langzaam aflopende oevers, moerasjes en poelen, brede bermen, kleine bospercelen en paden. Daarin past ook recreatie gericht op rust, ruimte, natuur en cultuurhistorie; kortom de beleving van het landschap.

Nu de landelijke overheid zich niet langer inzet voor het natuurbeleid is deze taak bij de provincies komen te liggen. Met haar nota ‘Agenda Groen, Licht op groen’ (2013) en daarop aansluitend het Natuurbeheerplan, dat voor meerdere jaren geldt maar met een jaarlijkse frequentie wordt aangepast, heeft de provincie Noord-Holland die verantwoordelijkheid op zich genomen.

Alweer jaren geleden zijn de waterschappen groener gaan denken. Zorgden zij vroeger vooral voor een optimale waterhuishouding voor de agrarische wereld, nu hebben zij ook aandacht voor natuurbelangen. De waterschappen richten zich niet alleen op het beheer van de waterkwantiteit, maar ook op de waterkwaliteit. Ook boeren krijgen steeds meer oog voor de kwaliteit van ‘het groen’ en richten agrarische natuurverenigingen op, zoals in ons gebied de agrarische natuurvereniging ‘Waterland en Dijken’. Bij agrarisch natuurbeheer worden natuurbeherende werkzaamheden ingepast in de agrarische bedrijfsvoering.

 

Een aantrekkelijk ‘biodivers’ agrarisch cultuurlandschap bestaat uit een vlechtwerk van landschapselementen.

 

secretariaat@alkmaardermeeromgeving.nl